Nordic walking - dyscyplina dla wszystkich.

W Polsce utarł się stereotyp nordic walking, jako sportu dla kobiet i osób starszych. Poprzez takie przekonanie obecnie niewielu mężczyzn w sile wieku uprawia tego rodzaju aktywność fizyczną. Szkoda, gdyż nordic walking stanowi doskonałe ćwiczenie w znacznym stopniu poprawiające wytrzymałość, wspomagające proces odchudzania oraz co najważniejsze angażujące praktycznie wszystkie mięśnie ludzkiego organizmu. Warto więc wprowadzić skandynawski marsz do swoich treningów.        

Obecnie nordic walking jest szeroko stosowany w rehabilitacji (szczególnie u osób po zawale serca), w procesie odchudzania (jako doskonałe narzędzie treningowe do spalania zbędnej tkanki tłuszczowej) oraz przez osoby starsze. Właśnie z tego względu większość młodych osób postrzega ten rodzaj aktywności fizycznej jako ćwiczenie dla osób w podeszłym wieku. Wynika to poniekąd z tego, iż rzadko kiedy na ulicach i w parkach naszych miast można spotkać kogoś młodego, kto spaceruje z kijkami. Szkoda, gdyż skandynawski marsz może stanowić doskonałe urozmaicenie naszych treningów. Warto również pamiętać, iż wykonywany w szybkim tempie nordic walking jest bardzo intensywnym ćwiczeniem.

Historia nordic walking zaczęła się w Finlandii w latach 20-stych XX wieku jako letni trening dla biegaczy narciarskich. Z czasem coraz więcej osób zaczęło uprawiać ten rodzaj aktywności fizycznej rekreacyjnie. Pierwsza oficjalna publikacja na temat nordic walking została opublikowana w 1997 roku przez Fina Marko Kantaneva. Od tego momentu nastąpił gwałtowny rozwój tej formy rekreacji ruchowej. Szacuje się, iż obecnie nordic walking uprawia kilkanaście milionów ludzi na całym Świecie. W Polsce liczbę ćwiczących szacuje się nawet na kilkadziesiąt tysięcy osób. Należy jednak pamiętać, że cały czas coraz więcej osób przekonuje się do tego rodzaju aktywności fizycznej.

Specyfika nordic walking polega na szybkim marszu z wykorzystaniem specjalnych kijków. Ich celem nie jest podpieranie się, do czego niestety wykorzystuje je większość ćwiczących osób, a angażowanie górnych partii ciała, w szczególności mięśni znajdujących się w obrębie obręczy barkowej. Zastosowanie kijka, który jednocześnie z noga zakroczną odpycha ciało od podłoża pozwala na uzyskanie dużo szybszego tempa, niż ma to miejsce w przypadku zwykłego marszu.

Jedynym sprzętem treningowym, który jest wymagany do uprawiania nordic walking są odpowiednio dobrane kijki.

 Długość kijków jest uzależniona od wysokości ciała, długości kończyn górnych oraz stopnia zaawansowania osoby ćwiczącej. Powszechnie przyjmuje się, że długość kijka powinna wynosić około 72% wysokości ciała ćwiczącego. Rękojeść kijka stosowanego w nordic walking powinna zapewnić komfortowy i pewny uchwyt. Ponadto musi być ona wyposażona w pasek umożliwiający ciągnięcie kijka za sobą w fazie przenoszenia (biernej fazie pracy kończyny górnej). Końce kijków powinny być wyposażone w kolce umożliwiające ich wbicie w podłoże pod odpowiednim kątem.

Wykorzystywane w nordic walking kijki angażują mięśnie zlokalizowane w górnych partiach ciała, zwłaszcza te znajdujące się w obrębie obręczy barkowej, które podczas zwykłego marszu pracują w znikomym stopniu. Ponadto pozycja, jaką należy zachować podczas skandynawskiego marszu, wymusza pochylenie tułowia do przodu, co w efekcie prowadzi do zintensyfikowania pracy wykonywanej przez mięśnie grzbietu. W czasie nordic walking intensywnie pracują również mięśnie zlokalizowane w obrębie kończyn dolnych, miednicy (przede wszystkim mięśnie biodrowo-lędźwiowe i pośladkowe) oraz kończyn górnych. Szacuje się, że podczas tego rodzaju aktywności fizycznej pracuje około 90% mięśni ludzkiego organizmu.

Zapraszam do uprawiania tej dyscypliny.